um dýra dropa og brotin krosstré

Enn eru stjórnvöld að laumast með gráðugar lúkurnar í götuga vasa almennings, þess almennings sem hefur haldið þjóðinni gangandi um aldaraðir, þess almennings sem stritar myrkranna á milli en getur samt ekki leyft sér að ferðast um á einkaþotum eða slappa af á lúxussnekkjum... eða borða gullkryddað risotto! Nei, þessi almenningur skal sko fá að þrífa skítinn eftir bannsetta gullkálfana sem flestir eru flúnir til útlanda með fulla vasa fjár.

Nú er minni réttlætiskennd stórlega misboðið. Hvers vegna er verið að skattleggja eldsneyti og áfengi? Ég hélt að Steingrímur hefði ætlað að leggja meiri skatt á þá ríku! Er ekki kominn tími til að þeir fari að leggja sitt af mörkum til samfélagsins? Þessi "vökvaskattur" kemur reyndar ekkert sérstaklega við mína léttu pyngju, ég nota bílinn mjög lítið og áfengi enn minna. En engu að síður þá koma þessar hækkanir mest niður á sauðsvörtum almúganum. Og ég sem hélt í einfeldni minni að það væri búið að leggja nóg á okkur almúgann.

Það sem mér finnst þó sárast við þetta er að Steingrímur J stendur á bak við þetta, mitt pólitíska átrúnaðargoð. Svo bregðast krosstré sem önnur tré. Hvað á ég að kjósa næst? Kannski ég fari bara sjálf í framboð... ég er fjandakornið ekkert galnari en þeir sem nú sitja í steinkumbaldanum við Austurvöll.

afrek og fleiri afrek

Þá er Júróvísion fjörinu lokið þetta árið og lögin fallin í gleymskunnar dá.... nema að sjálfsögðu norska fairy tale og íslenski sannleiksóðurinn :) Úrslitin sýndu þó svart á hvítu að það er eitthvað vitrænna en snípsíð pils og langir leggir sem telja þegar á hólminn er komið. Það gæti jafnvel verið að fallegar lagasmíðar og einlægur flutningur hafi eitthvað að segja eftir allt saman :) En helvískir útrásarvíkingarnir þurfa semsagt ekki að splæsa næstu keppni á íslensku þjóðina, það verður höfuðverkur Norðmanna að finna út úr því. Efast ekki um að þeir klára það með sóma, enda skilst mér að þeir séu "dannaðri" hluti Íslendinga. Voru það ekki óþægu Norðmennirnir sem flúðu kerfið og settust að á stórri eyju lengst úti í ballarhafi þar sem nú heitir Ísland? Það gæti skýrt sitthvað um hömluleysi okkar eyjaskeggjanna.

Með norska fiðlutóna á heilanum tókst mér að skrifa heila ritgerð um helgina. Með óhugnanlega löngum setum við tölvuna langt fram eftir nóttum, meiri kaffidrykkju en hraustustu sjómenn myndu þola og algjörri vanrækslu á heimilishaldinu þá skrifaði ég hátt í 4000 orð á tveimur dögum. Það hljóta að vera þokkaleg afköst, ekki síst þar sem heilabú mitt starfar alla jafna á hraða aldurhniginnar skjaldböku. Ritgerðin fór í tölvupósthólf kennarans rétt fyrir kl. 1 í gærkvöldi og þar með er vormisserinu lokið. Léttirinn er mikill, eiginlega svo mikill að ef ég drykki þá dytti ég í það! En í staðinn ætla ég að nota næstu daga til að sinna barni og búi og öðru sem ég hef gjörsamlega vanrækt undanfarið.  

Júróvísion í boði útrásarvíkinga

Aðeins meira um Júróvísíon. Ég viðurkenni þó ekki að ég sé forfallinn aðdáandi en fylgist að sjálfsögðu með henni, stundum til að hneysklast en stundum full hrifningar. Þannig voru geðsveiflur mínar í gærkvöldi þar sem við horfðum með athygli á ungverskan stuttpilnsaþyt, heillandi Hollendinga og allt þar á milli. Norski snillingurinn fannst mér þó bera höfuð og herðar yfir aðra keppendur og ekki laust við að þau norsku gen sem ég hlaut í föðurarf hafi aðeins látið á sé kræla. Ég skal hundur heita ef þessi drengur á ekki eftir að setja mark sitt á tónlistarsöguna... vona það a.m.k.

En fari nú svo að Noregur vinni ekki, heldur Ísland (það getur allt gerst) þá fer þjóðin trúlega endanlega á hausinn við að halda næstu keppni að ári. Væri þá ekki sjálfsagt mál að snúa upp á handleggi "útrásarvíkinganna" og láta þá borga fyrir keppnina úr eigin vasa? Þjóðin á það svo sannarlega inni hjá þeim. En vinningslíkurnar eru sennilega frekar Noregs megin heldur en Íslands í þetta skipti þannig að helvískir víkingarnir geta trúlega haldið áfram í sínum peningaleik enn um sinn.

snípsíð pils og kettir í vaxmeðferð

Að sumra mati eru það fyrstu ellimerkin þegar maður er farinn að rífast hástöfum við sjónvarpið. Þá er ég líklega ekkert unglamb lengur þar sem ég tek reglulega rispur yfir hneykslanlegu sjónvarpsefni, hvort sem það eru fúlir sjálfstæðismenn eða klæðalitlar evrópskar söngkonur.

Hvað er þetta eiginlega með Eurovision? Af hverju geta kvenkyns keppendur ekki verið sómasamlega klæddir?? Er þessi keppni svo dýr að ekki er hægt að klæða keppendur betur en í snípsíð pils og einhverja smá dulu yfir geirvörturnar? Er þetta orðin keppni í fallegustu leggjunum? stysta pilsinu? "Það var sagt mér" að þetta hefði einu sinni verið söngvakeppni!!! Núna er svo komið fyrir þessari keppni að hljóðum sumra má líkja við "breimandi ketti í vaxmeðferð" svo notuð séu orð íslenska kynnisins.

En hvað um það.... Jóhanna stóð sig með prýði og þó að kjólnum hennar hafi verið líkt við ljósbláan bolluvönd þá fannst mér hann fallegur og fara henni ljómandi vel. Það besta er samt að stelpan er alveg hörkugóð söngkona og er það ekki einmitt það sem þessi keppni snýst um???

sagnfræðilegir þankar - eftirköst prófsins

Þvílíkur léttir... prófið búið og aðeins ein ritgerð eftir :) Prófinu þykist ég hafa lokið nokkuð skammlítið þó auðvitað megi alltaf gera betur. Síðasta spurningin situr ennþá föst í mínum ruglingslega kolli, en hún hljóðaði þannig: "Er hægt að skrifa hlutlæga sagnfræði?" Ég vil meina að svo sé ekki. Hvernig sem sagnfræðingur reynir að vera algjörlega hlutlægur þá hlýtur huglægt mat hans að skína í gegn um texta sem hann skrifar frá eigin brjósti auk þess sem hann hlýtur að taka ósjálfráttt frekar eftir þeim heimildum sem styðja hans tilgátu eða kenningu og þ.a.l. nota þær frekar en aðrar við rannsóknir sínar. Þetta huglæga mat sagnfræðingsins þarf alls ekki að þýða lakari vinnubrögð svo lengi sem rannsóknir hans standast eðlilegar kröfur um sannleiksgildi. Sagnfræðingur og skáldsagnahöfundur þurfa báðir að vera gæddir miklum frásagnarhæfileikum, sá fyrrnefndi til að lýsa liðnum atburðum eins satt og rétt og hann getur vitað, en sá síðarnefndi til að lýsa tilbúnum atburðum.

Næsta mál er ritgerð um hjónabönd og barneignir formæðra og -feðra. Helsta heimildin verður Íslendingabók hin nýjasta. Virkilega spennandi ritgerðarefni, enda voru konur í gamla íslenska bændasamfélaginu miklar hetjur í mínum huga.

geðheilsan á tímum vorprófa

Ekki veit ég hver það var sem "fattaði upp á prófum" en sá maður á litlar þakkir skyldar! Mín reynsla af prófum er sú að þau gefa sjaldnast rétta mynd af kunnáttu nemandans, fyrir utan þau skelfilegu áhrif sem yfirvofandi próf geta haft á geðheilsu saklauss nemanda. Á mínum langa og hægfara háskólaferli hef ég verið í tveimur námskeiðum sem metin voru af skilum á lestrarskýrslum og stærri ritgerð. Eflaust er það meiri vinna fyrir kennarann, en að mínu mati er þetta mun sanngjarnari aðferð til að meta kunnáttu nemenda heldur en andsk... prófin endalaust!

Undanfarna daga hef ég setið sveitt við próflestur eins og svo margir aðrir nemendur. Trúi því hver sem vill en það er ekki auðvelt að einbeita sér að póstmódernískri frásagnarhyggju (eða hvað þetta heitir allt saman) með tvö til fjögur fjörug börn á aldrinum 3 til 5 hlaupandi í kringum sig, eða seint á kvöldin þegar heilabúið er orðið úrvinda af þreytu og heimilið á hvolfi eftir loftárásir ungviðisins. Þá er ekki mikið sem situr eftir af lesefninu.