Daglegt líf

Suma daga er meira að gera en aðra daga og sumar vikur eru að sama skapi annasamari en aðrar vikur. Þessi vika sem nú er hálfnuð hefur verið allsvakaleg hvað það varðar. Ég er ekkert óvön því að hafa í mörg horn að líta og líkar það alveg prýðilega, en þegar mikið er um að vera á öllum vígstöðvum þá verður maður svolítið þreyttur. En svona er þetta örugglega hjá öllum konum þannig að ekki ætla ég að kvarta, enda er ég svo heppin að hafa gaman af því sem ég er að fást við.

Eitt af því sem ég hef verið að fást við undanfarna daga, ásamt öllu öðru, er að undirbúa afmæli Evu Pálínu. Hún hélt smá afmælisveislu heima í sveitinni hjá ömmu sinni og afa um helgina og í dag er komið að stelpupartíinu, "the pink show". Ég á semsagt von á hálfri leikskóladeild heim í pizzuveislu síðar í dag. Það verður bara gaman en mikið ósköp hlakka ég til þegar partíið verður afstaðið. Í fyrramálið ætla ég svo að fara í "slökunarferð" til Reykjavíkur. Já, það hljómar öfugsnúið en svona er það nú samt. Aðal erindið er reyndar að hitta Halldór, kennara minn, til skrafs og ráðagerða varðandi BA ritgerðina sem er í vinnslu. Vegna þessa fundar hef ég verið mikið með hugann við ritgerðina, en er samt ekki alveg tilbúin með allt efnið sem ég ætlaði að hafa tilbúið. Klára það í kvöld eftir bleika partíið, þegar afmælisbarnið verður komið í háttinn :)

Vegna ritgerðarvinnunnar hef ég verið eins og grár köttur á héraðsskjalasafninu undanfarna daga og vikur. Það hefur borið þann árangur að fyrir skemmstu varpaði Hrafnkell skjalavörður fram þeirri stórkostlegu hugmynd að ég tæki sæti Dísu í forföllum hennar. Það þarf ekki að orðlengja það frekar að ég hef legið á bæn síðan því að skjalasafnið er einn af mínum uppáhaldsstöðum. En í þessu eru enn mörg "ef" og "kannski" og óvíst um samþykki stjórnarinnar. Það er því eins gott að halda áfram að biðja.