hinir djúpu vasar og hjáleiga Hannesar

Hve lengi er hægt að seilast í vasa venjulegs launafólks? Af hverju eru þessir (afsakið orðbragðið) andsk. helv. djö. útrásardrengir og bankamenn svona heilagir? Í morgunfréttum útvarps var sagt frá þeirri hugmynd Félagsmálaráðuneytisins að skerða fæðingarorlof og taka aftur upp tekjutengingu örorkubóta. Í stað þess að leita þangað sem peningarnir eru þá á að halda áfram að níðast á smælingjum þjóðfélagsins, öryrkjum og ungu fólki sem "lendir í því" að eignast börn. Á sama tíma er Hannes Smárason að reyna að selja hjáleigu sína í London fyrir einn og hálfan milljarð!!! Hvers vegna gerir ríkið þessa hjáleigu ekki upptæka? Þó ekki fengist nema milljarður fyrir kotið þá væri það þó smávegis í botnlaust skuldafenið sem m.a. umræddur Hannes kom þjóðinni í. En hjáleiga upp á einn og hálfan milljarð vekur óneitanlega upp spurningar um verðmæti sjálfs höfuðbólsins. 

Nóg af ergelsi í bili. Ég er næstum hálfkomin í sumarfrí. Rétt aðeins kíki við á bókasafninu stöku sinnum en sit sem fastast á skjalasafninu. Þetta lúxuslíf hefur gefið mér kost á því að dusta rykið af BA ritgerðinni. Og svei mér þá, ég held að það sé að koma smá mynd á herlegheitin. Efni hennar, fátækraframfærsla á Austurlandi á síðari hluta 19. aldar, á kannski sérstaklega vel við á þessum síðustu og verstu. Hver veit nema við smælingjarnir verðum boðnir upp og metnir til fiska eins og tíðkaðist fyrir rúmri öld? Það stefnir margt í þá áttina nema við verðum sennilega metin í Evrum.